کسی که می‌خواهد کسب‌وکاری برای خودش داشته باشد یا در یک مجموعه کارمند بهتری باشد، باید به تخصص و حرفه‌ای شدن فکر کند.
تمایز در تخصص است. چیزی که هرجایی پیدا نمی‌شود. چیزی که فقط شما عرضه می‌کنید.
فرق افراد تازه‌کار و حرفه‌ای ازنظر استیون پرسفیلد در بینششان نسبت به کار است.
تازه‌کار برای سرگرم شدن و تفنن کار می‌کند، حرفه‌ای شدن برای معاش.
تازه‌کار، کار را در درجه‌ی دوم می‌گذارد، حرفه‌ای آن را وظیفه می‌داند.
تازه‌کار نیمه‌وقت کار می‌کند، حرفه‌ای تمام‌وقت.
تازه‌کار جنگجوی آخر هفته است، حرفه‌ای هفت روز هفته آماده‌ی جنگ است.
تازه‌کار به‌اندازه‌ی کافی بازی را دوست ندارد، اگر دوست داشت آن را به‌صورت کار جانبی و جدا از وظیفه‌ی واقعی‌اش دنبال نمی‌کرد.
اما حرفه‌ای آن‌قدر کارش را دوست دارد که زندگی خودش را وقف آن می‌کند.
سامرست موآم نمونه یک فرد حرفه‌ای است.
زمانی کسی از او پرسید آیا روی برنامه‌ی خاصی نوشتن را دنبال می‌کند یا فقط وقتی به او الهام می‌شود می‌نویسد. او پاسخ داد: «فقط وقتی می‌نویسم که به من الهام بشود و خوشبختانه هر روز دقیقاً سر ساعت نه به من الهام می‌شود.»
عادت کردن به یک عمل و انجام آن در ساعت مشخص باعث می‌شود فرشته الهام و خلاقیت در آن ساعت جمع شده و آنچه ما می‌خواهیم را به ما عرضه کنند.
کلید دسترسی به تخصص و حرفه‌ای گری انجام کار تحت هر شرایطی است.
ست گادین می‌گوید: جسور باش، اشتباه کن، درس بگیر و چیزی که درست کار نمی‌کند را اصلاح کن.
پی‌نوشت: قسمت‌های برجسته شده از کتاب نبرد هنرمند نوشته استیون پرسفیلد نقل‌شده است.