شاید برای تو هم پیش آمده باشد که برای نوشتن به این در و آن در می زنی و ایده‌ای به نظرت نمی‌رسد.

کتاب‌های مختلف را ورق می زنی.

کمی وبگردی می‌کنی و به نوشته‌های قدیمی نگاهی می‌اندازی.

اما چیز دندان‌گیری به چنگت نمی‌افتد.

در فیلم کمال‌الملک نوشته و ساخته علی حاتمی در صحنه‌ای که از نقاشی تالار آیینه در حضور ناصرالدین‌شاه پرده‌برداری می‌شود،

 اتابک اعظم_وزیر ناصرالدین‌شاه_ در تأیید حرف‌های شاه و از سرِ شوق می‌گوید:

چه کرده‌ای استاد؟

کمال‌الملک پاسخ می‌دهد: کاری ساده، قدری از جانم مایه گذاشتم.

می‌نشینی جلوی کامپیوترت و کیبوردفرسایی را آغاز می‌کنی.

دفترت را باز می‌کنی و شروع می‌کنی به قلم‌فرسایی. از زندگی‌ات می‌نویسی. از کارت می‌نویسی. از دانسته‌هایت می‌گویی. از خواسته‌ها، رویاها، غرها و شکوه‌ها و هر آن چه که دلت تنگ می‌خواهد، می‌نویسی.

آن قدر می‌نویسی که برسی به سرچشمه درونت.آنگاه نوشته‌ات از جانت مایه می‌گیرد و بر جان می‌نشیند. آنگاه وقتی که از جانت قدری مایه گذاشتی به جان خواننده‌ات هم می‌نشیند.