جملههای زیر حاصل گفتگوهای ذهنی و مواجهه با شرایط بیرونی نویسنده است.
صاحب این قلم خواهش دارد که خواننده گرامی آنها را به ریش و گیس نگیرد.
- اگر وقت نداری، وقت بساز.
- دم دستیترین بهانه برای کتاب نخواندن، کمبود وقت است.
- برای چرخیدن در شبکههای مجازی (سرکاری) وقت داری، اما برای کاری که با رشدت رابطه مستقیم دارد هزار بونه میگیری.
- اگر برای انجام کار مورد علاقهات وقت نداری، پس برای چه زندهای؟
- مسئله کمبود وقت نیست، بلکه شناخت اولویتهاست.
- اگر میخواهی غر بزنی بزن، به خودت مربوط است، اما لطفاً با انتشار آن دنیای اطرافت را به لجن نکش.
- دنیا به عمل پاداش میدهد نه غرولند.
- تنها دزدی لذتبخش، وقتدزدی برای انجام کار مورد علاقهات است.
- شعر بخوان و لحظهات را غنی ساز.
- خواب کافی باعث غنای لحظههای بیداری میشود.
شاد زی و دیر پای.