اگر تنها این یک کار را انجام بدهیم شادی بیشتری در زندگی تجربه خواهیم کرد:
قائل شدن مرزی بین گذشته و حال
همان طور که میکا کاسمنکو می‌گوید: «اکثر انسان‌ها قسمت اعظم زندگی خود را صرف فکر کردن به عمری می‌کنند که تلف کرده‌اند.»
من نمی‌گویم که گذشته را فراموش کنیم، اما تجربیاتی که در گذشته پشت سر گذاشته‌ایم بنا نیست طنابی شوند و دست و پای رویاهایمان را ببندند.
آینده‌ای که قرار است در آن زندگی کنیم ربطی به گذشته‌مان ندارد.
اغلب انسان‌ها آینده خود را بر اساس فیلتری که از گذشته وام گرفته‌اند می‌بینند.
با کنار گذاشتن فیلتر گذشته، قادر خواهیم بود فضایی برای امکان‌های جدیدی بسازیم که در آینده رخ خواهند داد.
البته این امکان‌ها از بستر اقداماتی می‌گذرند که در زمان حال انجام می‌دهیم.
این‌گونه زیستن، ورای هر نتیجه‌ای که حاصل شود ما را قادر می‌کند رضایت درونی بیشتری را تجربه کنیم.